bezpośrednie miareczkowanie jestsposób określić zawartość substancji ilościowo . Naukowcy mogą być świadomi reagenta , ale nie wiem ilość reagenta jest . Bezpośrednie miareczkowanie jest czasami na podstawie wskaźników , które odpowiadają na analizowanym materiale , zwanąanalitu . W innych przypadkach te metody są oparte na wykorzystaniu dodanych jonów metali, które są poszczególne atomy lub cząsteczki z określonego rodzaju metalu . Łódź
kwas etylenodiaminotetraoctowy i metodą potencjometryczną
Technicy mogą wykonać miareczkowanie przy użyciu kwasu etylenodiaminotetraoctowym z jonami metali wskaźników . Metoda ta nie działa w każdej sytuacji , ponieważreakcja jest czasami tak wolno , że miareczkowania staje nierealne. Stosuje się jon metalu, może mieć mniejszą trwałość niż analitu. Inna metoda bezpośredniego miareczkowaniapotencjometrycznego sposób , stosowany do oznaczania punktów końcowych z jonami metali , które mają specyficzne dostępne elektrody. Punkt końcowy jestpunkt, w którym kończy sięproces miareczkowania .
Kompleksometryczne Miareczkowanie
kompleksometryczne miareczkowania , naukowcy używają kwasów aminopolikarboksylowe do identyfikacji metali . Kolorowe ogródki formularz i naukowcy wykorzystywać dane zebrane od tej formacji do określenia ilości analitu . Bezpośrednią metodą miareczkowania kompleksometryczne obejmuje stosowanie roztworu soli metalu miareczkuje się roztworem związku kompleksującego . Kompleksujące roztwory związku zawierać atomy lub związki , które tworzą kompleksy z innymi atomami lub związków. Naukowcy znaleźć punkt równoważności z dodatkiem wskaźnika. Temperatura równoważności jest, gdydodaje się titranta jest stechiometrycznie równa analitu. Stechiometrii obejmuje reakcje chemiczne bilansowania .
Biureta Rozwiązanie
bezpośrednie miareczkowanie nazywany jest " bezpośredni ", ponieważnaukowiec podejść bezpośrednio do punktu końcowego . Titranta wchodzi roztwór przez kroplami z biurety więckońcowy spadek nie przekroczy punkt końcowy . Dzięki bezpośredniemu miareczkowania naukowcy leczenia substancji rozpuszczalnych zawartych w roztworze , który jest zawarty w naczyniu o nazwietitranta . Standaryzowane rozwiązanie nazywatitranta . Punkt końcowy jest określany instrumentalnie lub optycznie za pomocą wskaźnika. Naukowcy dodać titranta do prawidłowego biurety , pionowym i cylindrycznym kawałku szkła z kurkiem precyzyjnym , który uwalnia małe ilości cieczy w określonych ilościach. Naukowcy wypełnienia biurety do pojemności 30 do 100 procent .